مقایسه تاثیر الگوی مبتنی بر روش مشارکتی و الگوی مبتنی بر روش یادگیری انفرادی+ پرسشنامه ۷۷ صفحه ای
چکیده :
هدف از انجام این پژوهش مقایسه تاثیر الگوی مبتنی بر روش مشارکتی و الگوی مبتنی بر روش یادگیری انفرادی بر میزان یادگیری و یاد داری در درس علوم دانش آموزان دختر پایه‌ی پنجم منطقه ۵ تهران بوده است .
دراین پژوهش فرضیه‌ها به این نکته اشاره دارند که بین دو الگوی مشارکتی و انفرادی تفاوت وجود دارد .
جامعه آماری را کلیه دانش آمزان دختری که در منطقه ۵ درسال تحصیلی ۸۷- ۸۶ در شهر تهران به تحصیل مشغول بوده را شامل شده است .
جهت نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای استفاده شده به این صورت که ۴۰ نفر به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شد و در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و گواه تقسیم شده‌اند .
ابزار جمع آوری اطلاعات آزمون محقق ساخته بود که قبل و بعد از اعمال متغیرهای مستقل بر روی دانش آموزان اجرا شد بعد از ۲۰ روز از اجرای متغیرها نیز آزمون یادداری اجرا گردید که این آزمون موازی آزمون یادگیری بوده . برای محاسبه معنی‌داری نتایج در بین گروهها از آزمون T مستقل استفاده شد .
نتایج این پژوهش به این شرح است :
الگوی مبتنی بر روش یادگیری مشارکتی نسبت به الگوی مبتنی بر روش یادگیری انفرادی در یادگیری و یادداری تفاوت معنی داری را نتشان می دهد .
مقدمه
درگذشته اعتقاد بر این بود در کلاسها یادگیری واقعی صورت میگیرد که دانش آموزان ساکت و آرام در گوشه‌ای نشسته و به صحبتهای معلم گوش فرا دهد . امروزه با توجه به تغییرات روز افزون فناوری از معلمان نیز خواسته می‌شود از روشها و برنامه‌هایی استفاده کنند که دانش آموزان را به فعالیت وادار کند .
تغییر در شیوه‌های یاددهی – یادگیری و استراتژیهای تدریس و ابداع و نوآوری فراوان و مستمر در این زمینه ، راهبردهای یاددهی – یادگیری جدید کاربردی و اثر بخش را فراروی معلمان قرار داده که در صورت آموزش آنها توسط معلمان امکان آموزشی خوبی در اختیار آنها قرار می گیرد که می‌تواند به فراخور شرایط ، ویژگیها و مشکلات هر یک از کلاسهای خود از آنها که بالاترین بهره و استفاده را ببرند . به عنوان مثال راهبردهایی همچون ،حل مسئله ،شبیه سازی ، ایفای نقش و بارش مغزی که هم اکنون در کشورهای توسعه یافته به عنوان راهبردهای مشارکتی و تعاملی در امر یاددهی – یادگیری فراگیران کاربرد فراوانی یافته است ولی در حال حاضر در نزد اکثر معلمان مهجور و ناشناخته مانده است کاربرد این روشها درحین تدریس توسط معلمان ، در تعمیق یادگیری فراگیران و نهادینه شدن اطلاعات و کاربردی شدن آنها نقش بسزایی دارد و در واقع با این روشها ،می‌توان به جای انتقال صرف مفاهیم ، در نزد دانش آموزان مفهوم سازی کرد ( فضلی خانی ، ۱۳۸۰)
منابع فارسی
- آقازاده، محرم، (۱۳۸۴)، ساختار یادگیری از طریق همیاری، نشریه رشد تکنولوژی آموزشی
- آقازاده، محرم، ۱۳۸۴)، راهنمایی نوین تدریس، انتشارات آییز (بعد از این قسمت یک مورد دیگر در صحنه آخر وجود دارد)، اسکات، جوانا و همکاران (۱۳۸۵). یادگیری مشارکتی، ترجمه محمد امینی و منصور مرعشی، انتشارات مدرسه، چاپ چهارم.
- ادیب نیا، اسد (۱۳۸۳) بررسی موانع اجرایی روش های تدریس فعال در مدارس ابتدایی شهر تهران، طرح پژوهشی، موسسه پژوهشی و برنامه ریزی درسی و نوآوری های آموزشی.
- ادیب بنا، اسد (۱۳۸۵) روشهای تدریس پیشرفته، جزوه درسی، تهران
- ادیب نیا، اسد (۱۳۸۶) روشها و فنون تدریس علوم تجربی در دوره ابتدایی، جزوه درسی، تهران
- الیس، سوزان و والن، سوزان. «۱۳۸۲٫ (آشنایی با یادگیری از طریق همیاری». (چاپ هفتم)، ترجمه طاهره رستگار و مجید ملکان.
- ایوبی، حسن (۱۳۷۷). «مقایسه یادگیری مشارکتی و یادگیری سنتی (متداول) بر پیشرفت تحصیلی و حرمت خود دانش آموزان دختر پایه سوم متوسطه رشته علوم انسانی». پایان نامه کار شناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبائی.
نظرات شما عزیزان:
